Tego bólu nie da się opisać. Fizyczny... duchowy... metafizyczny... jest ...
Tego bólu nie da się opisać. Fizyczny... duchowy... metafizyczny... jest wszędzie, wsącza się do mego szpiku.
Co to za dziwny dźwięk?
to tylko moje życie
Przemyka obok ze świstem[...]
Boimy się tego, co najbardziej jest do nas podobne.
Gdy strach, a nie zegar czas odmierza, nawet chwilka może się ciągnąć w nieskończoność.
-Wiara- powiedział cicho Jace. -
Musisz mieć wiarę. Ale musisz również wiedzieć ...że kiedy ze mną pójdziesz, nie będzie powrotu. Przez długi czas.
Idąc prosto przed siebie, nie można zajść daleko.
Poza tym, czy tego chcemy czy nie, zawsze na coś czekamy.
Jeśli Bóg stworzył coś lepszego, zatrzymał to dla siebie.
Słowa obcych ludzi ranią wystarczająco mocno,
ale słowa tych, którym ufamy, są najgorsze.
Jak można zadawać ból osobie, którą się kocha bardziej niż siebie samego?
Zło nigdy nie umiera. Przybiera tylko nowe formy. Jeśli raz spotkało nas nieszczęście, to nie znaczy, że jesteśmy odporne na powtórne zranienie. Piorun może uderzyć dwa razy.