Nawet siedząc na ławie oskarżonych, lubimy słuchać o sobie.

 Samotność wzmacnia.

 Łatwiej łgarstwo zadawać niż gardło nadstawiać, łatwiej pieczętować woskiem niż krwią.

 "Nie spieraj się z idiotą,
ktoś patrzący z boku
mógłby was pomylić..."

 Takie jest piękno muzyki: nie mogą ci jej odebrać...

 Sama czuję się bezpieczna. W samotności ból jest mniej intensywny.

 Życie tam, gdzie nie pasujemy, to jedna z najsmutniejszych pomyłek człowieka.

 Wyraźnie poczułam, że powinnam go nie tylko kochać, ale zdecydowanie lepiej karmić.

 Wyznacz sobie cel, a na pewno się uda. Po tym poznaje się mistrza.

 Kocha się za nic i mimo wszystko. Nie tylko wtedy gdy jest dobrze i pięknie.

 Na początku każdej wyprawy jest marzenie. Czasem wystarczy zdjęcie, zasłyszana historia i już wiemy, że właśnie to miejsce nas przyzywa. To właśnie tam chcemy być, pod tym, a nie innym niebem zasypiać, tych a nie innych ludzi spotykać. W sercu pojawia się tęsknota, którą uleczyć może tylko wyruszenie w drogę.