Gdyby Bóg jadł, jadłby słodkie rzeczy.

 Ach, nieskończony egoizm wieku dorastania, optymizm żarliwy.

 I znowu - trach! Sprężyna pęknięta, nici poplątane, w głowie ciemność.

 Jak się raz przejrzy na oczy, trudno je potem zamknąć i udawać, że nic się nie widziało.

 Łatwiej umrzeć dla dziecka w teorii, niż w rzeczywistości kwadrans mu poczytać.

 Trudno cokolwiek znaleźć, jeżeli się nie wie, czego szukać.

 ...abyś zawsze był komuś potrzebny, i tej radości, gdy czyjaś twarz rozjaśnia się na twój widok.

 Każdy z nas dostaje ciężar na miarę swoich możliwości.

 A na razie w urojeniach pogrążeni, środek bagna
To codzienna rzeczywistość polskiego nastolatka.

 Czego ludzie od nas oczekują, rzadko kiedy pokrywa się z tym, co słuszne.

 Serce ma swoje racje, których rozum nie zna.