Mówiłem ci, że masz uczynić go posłusznym (…) a ty ...

 Widzisz, dajesz się złapać przeszłości i stajesz się bezużyteczny w teraźniejszości.

 Już było źle, a sądziła, że może być dużo gorzej.

 To było moje życie. Przejście z błogosławionego spokoju do lekkiego chaosu czyhającego na każdego, teraz nawet na mnie.

 A jeżeli łzy nie pomagały i modlitwy nie dochodziły boskich uszu, to na co jeszcze mogliśmy liczyć?

 Samotność…
Odnoszę wrażenie, że to milczenie z samym sobą.
Mówienie do nikogo, patrzenie na nic, brak wszystkiego i niczego. Po prostu jest się w pustce i z tej pustki nie wyprowadzą mnie żadne drzwi, nawet otwarte…

 Im większa miłość, tym większa tragedia. Te dwa elementy zawsze idą w parze.

 Oboje dotknięci byli światłem, rozdzieleni wąskimi drzwiami, w których trwał mrok.

 Reguły wojny mówią, że nie ma reguł.

 Obłęd to konieczność tworzenia obrazu swojego życia na podstawie relacji otoczenia.

 Szczęśliwa codzienność też istnieje, nawet jeżeli jest tylko codziennością.