
Nieśmiało budziła się we mnie nadzieja, że oto stąpam po ...
Nieśmiało budziła się we mnie nadzieja, że oto stąpam po wodzie, zamiast w niej tonąć.
Wspomnienia czasem nie dają zasnąć, ale bez wspomnień nie ma czego śnić.
Jeśli można grzeszyć myślą, to zdaje się, że zmierzam prosto do piekła.
Jak on to robi, że nawet najdelikatniejszy dotyk jest taki erotyczny?
Gdziekolwiek byśmy szli, idziemy ku śmierci.
Nie ma jednej prawdy. Istnieje tylko to, co postrzegamy jako prawdę.
Dla niego czas wlecze się niemiłosiernie, dla niej pędzi jak szalony. Na tym polega różnica między ludźmi. A przynajmniej jedna z różnic.
Poza tym jest na świecie taki rodzaj smutku,
którego nie można wyrazić łzami. Nie można
go nikomu wytłumaczyć. Nie mogąc przybrać
żadnego kształtu, osiada ciasno na dnie serca
jak śnieg podczas bezwietrznej nocy.
Uśmiecham się i całe szczęście, że uśmiechy nie robią hałasu.
Wrażliwy musi spłonąć jak delikatna ćma.
Jeśli jesteś nie kochany i zapomniany, bądź przynajmniej rozsądny.