Aby żyć, człowiek potrzebuje celu.

 Moja twarz jest ze szkła i chciałabym, żeby ktoś się o nią skaleczył.

 Jedyny język, jaki byli w stanie zrozumieć, to ten, którego użyliśmy podczas bombardowań. Kiedy (…) ma się do czynienia ze zwierzęciem, trzeba je traktować jak zwierzę.

 Milusio. Jestem swojska. Jak para starych skarpetek.

 Życie praktyczne zawsze wydawało mi się najmniej wygodnym rodzajem samobójstwa.

 Człowiek przyzwyczaja się patrzeć na zło, machać na nie ręką; zaczyna od tego, że się z nim godzi, kończy na tym, że je popełnia.

 Nie da się ratować kogoś, kto sam tego nie chce.

 Jeden wariat od razu pozna drugiego.

 Słońce bez cienia jest mniej słoneczne.

 Musiałem zostawić jego los i towarzyszyć mojemu.

 W moim życiu zdarzały się chwile, kiedy gotów byłem być draniem.