Aby żyć, człowiek potrzebuje celu.

 Dzięki szatańskiej pysze jednych nie słucham, drugich nie słyszę.

 Przyjaciele często okazują się wrogami a obojętni nagle wyciągają pomocną dłoń.

 Dzisiaj jestem szczęśliwa. A o jutro będę się martwiła jutro.

 Już samo dążenie do wielkiego celu, jest przejawem wielkiego męstwa.

 Są tacy, którzy uciekają od cierpienia miłości. Kochali, zawiedli się i nie chcą już nikogo kochać, nikomu służyć, nikomu pomagać.
Taka samotność jest straszna, bo człowiek
uciekając od miłości, ucieka od samego życia.
Zamyka się w sobie.

 Poczucie winy wskazuje na posiadanie sumienia.

 Raczej ja zdradziłbym świat, niżbym pozwolił, by świat mnie zdradził.

 Wyobraź sobie tragedię człowieka, który przez całe życie patrzył w gwiazdy, a potem trafił do lasu, w którym w ogóle nie ma gwiazd. A w dodatku całkiem oślepł. Nie potrafisz tego zrozumieć.

 Lecz tajemnica tkwi czasem nie w tym, co się świadomie ukrywa, ale w tym, czego nie potrafimy zrozumieć.

 (...) miotani życiem szamotamy się między pragnieniem a rzeczywistością.