(...) każdy zakochany człowiek poszukuje straconej części samego siebie.

 Dokąd tak pędzisz stojąc?

 Tu, wśród cieni i dalekich krzyków, najbardziej ceni się cisze.

 Człowiek rodzi się, kocha i umiera nie na próbę.

 Lęk zamyka nam oczy na piękno chaosu.

 Wszystko jest trudne zanim stanie się łatwe.

 Dopiero teraz zaczynam pojmowac, że to, jak ktoś zachowuje się na codzień, nie ma zupełnie przełożenia na postawę tej osoby w poważnej sytuacji, wymagającej od niej stanięcia na wysokości zadania.

 Nie wolno niczego, co ważne, odkładać na później.

 Szanuj przeszłość, nigdy nie wiesz, jak może na Ciebie wpłynąć.

 Trafiłeś we mnie jak strzała, która zna cel. Lecz cel nie znał strzały.

 A nieśmiertelność to potężna pokusa.
Ludzie zabijali i kradli dla o wiele mniejszych rzeczy.