Życie samo w sobie nie ma wartości. Wartościowe staje się ...
Życie samo w sobie nie ma wartości. Wartościowe staje się dzięki temu, co człowiek z nim robi.
Zbombardować mi ten las na 100 jardów w głąb. Muszę mieć czym oddychać!
Przyjaźń uczy patrzeć sercem, a to najtrudniejsza ze sztuk.
(...) ludzie mają wrodzony talent do wybierania właśnie tego, co dla nich najgorsze.
Bagaż można opisać jako skrzyżowanie walizki z maniakalnym mordercą.
W obliczy wieczności, któż potrafi oceniać chwile?
Wydarzenia to tchórze. Nie lubią występować pojedynczo, lecz zbierają się w stada i atakują wszystkie naraz.
Dwa razy przymierz, zanim raz utniesz.
To zabawne, jakie rzeczy muszą stać się idealne, kiedy wszystko inne nagle się zawali.
Im bardziej dusza człowieka przeżarta jest przez troski, tym więcej w niej miejsca na radość.
Nie doceniliśmy, mój drogi, dziejowej roli błędu jako fundamentalnej Kategorii Istnienia. Nie myśl po manichejsku! Podług tej szkoły Bóg stwarza ład, któremu szatan wciąż nogę podstawia. Nie tak! Jeśli dostanę tytoń, napiszę zbywający w księdze filozoficznych rozdziałów ostatni rozdział, mianowicie antologię Apostazy, czyli teorię bytu, który na błędzie stoi, albowiem błąd się błędem odciska, błędem obraca, błąd tworzy,
aż losowość zamienia się w Los Świata.