Znajdź mnie szybko. Zanim znajdzie mnie kto inny.

 Jak to możliwe, że można tęsknić za kimś, kogo nawet się nie zna?

 Nasza inteligencja to organ adaptacyjny. Uzasadnia nasze interesy. Zestraja nasz porządek wartości z naszymi działaniami.

 Wszyscy podejmują ryzyko. Wiemy o tym i akceptujemy je.

 Nikt i nic nie może mi zabrać nadziei.

 Inną rzeczą jest wiedzieć, co należy czynić, a inną wiedzieć, jak to uczynić.

 Kiedy spada śnieg i wieje biały wiatr, samotny wilk umiera, ale stado przeżyje.

 A ja nie potrafię być zupełnie obojętny, to znaczy nie potrafię nie zastanawiać się i nie myśleć, bo obojętny życiowo na pewno jestem.

 Gdyby Bóg obdarzył go
drugim rozumem, to ten
rozum umarłby z samotności.

 
Kto za dużo wyrzuca, rychło nie ma nic!

 Aby tego dokonać, nie mogę obawiać się porażki.