Nie to dobre co dobre, ale co polubisz.

 Najgorsze, co może spotkać człowieka, to żyć i umrzeć w samotności, nie kochając i nie będąc kochanym.

 Modlitwa za dzikich w sercu, trzymanych w klatce.

 Ludzie tak łatwo nie zmieniają upodobań. Lubią, co lubili, nawet jeśli nie rozumieją dlaczego.

 Strzyg, wiwern, endriag i wilkołaków wkrótce nie będzie na świecie. A skurwysyny będą zawsze.

 Znać bowiem drugich dokładnie, jest to znać samego siebie.

 Dobry człowiek jest jak małe światełko. Wędruje poprzez mroki naszego świata i na swojej drodze zapala zgaszone gwiazdy.

 Czy można utracić coś, czego się nigdy nie miało?

 A może był to strach przed świadomością?

 Wszyscy mamy dwa życia. To drugie zaczyna się w chwili, gdy zdamy sobie sprawę, że mamy tylko jedno.

 Nie masz numerka w systemie - nie ma cię na świecie...