Powiadają, że nie uda ci się zaprzyjaźnić z sokołem, jeśli sam nim nie jesteś: samotnym, przelotnie tylko goszczącym na tej ziemi, pozbawionym przyjaciół i potrzeby ich posiadania. Sokół nie spłaca moralnych długów.
Każdy ma jakiś skarb, który zanadto miłuje, by go powierzyć w cudze ręce.
Kłamstwo nie ma nóg.
Człowiek potyka się o kretowiska, nie o góry.
Tacy młodzi - powiedział w końcu - a z tak wieloma toczą bój.
Kiedy człowiek ulega sile własnej pamięci, jego ciało zamienia się w widmo dawnych przeżyć, które straszy samo siebie, powtarzając gesty i zachowania swoich młodszych wcieleń.
Tylko to, co jest śmiertelne niesie w sobie życie.
Jak człowiek nie potrafi śmiać się z nieszczęścia, śmiać i trochę zabawić, to albo jest martwy, albo mu życie obrzydło.
Światło jest dla ludzi wolnej woli, by widzieli, co wybierają. Ciemność kryje pochodzące od serafinów przeznaczenie, którego nikt nie wybiera.
Wstałem i zszedłem po schodach.
Wolę gonić za słońcem, niż na nie czekać.
Prawdziwy żal jest tak samo rzadki jak prawdziwa miłość.
