Nie stać go na wymyślenie niczego więcej. Żyje opętany obrazem ...
Nie stać go na wymyślenie niczego więcej. Żyje opętany obrazem samego siebie, jaki stworzył na własny użytek.
Jeśli nie wiesz czego chcesz, to masz to czego nie chcesz.
Granice mojego języka wyznaczają granice mojego świata.
Kiedy człowiek ulega sile własnej pamięci, jego ciało zamienia się w widmo dawnych przeżyć, które straszy samo siebie, powtarzając gesty i zachowania swoich młodszych wcieleń.
To nie ślady rozwiązują sprawy, tylko detektywi.
Pozostać w raju i być w nim szatanem? Wrócić do piekła i stać się tam aniołem?
Uważam, że dusze są energią i nie ulegają zniszczeniu, kiedy umieramy. Zachowują wspomnienia o poprzednich żywotach, ale wspomnienia są zamknięte w szafce i tylko raz na jakiś czas, gdy szafka przypadkiem się otwiera, wypada parę rzeczy -
wizje i deja vu.
Szczęście to po prostu
dobre zdrowie i zła pamięć.
Śmierć nadaje piękno życiu. Tylko sztuczne kwiaty nie umierają.
Wiem, że serce mi bije, i wsłuchuję się.
Bicie to biologia, ale jaka jest pieśń?
Ten kto kocha, podbija świat - bez obawy, że cokolwiek utraci.