
Kiedy ociągamy się, tłumaczymy, że tak nam trudno i nie ...
Kiedy ociągamy się, tłumaczymy, że tak nam trudno i nie mamy czasu iść lub tylko wstąpić do kościoła, warto powiedzieć sobie: Przecież to On na mnie czeka.
Jeżeli sami nie nadamy rzeczom jakiegoś charakteru, utoniemy w tej nijakości.
Jak to się dzieje, że gdy tylko ktoś zbuduje mur, ktoś inny zaraz chce wiedzieć, co jest po jego drugiej stronie?
Chowam ostrożność do kieszeni z nadzieją, że w razie potrzeby zdążę po nią sięgnąć.
Wszyscy cierpimy karę za to, czego się wyrzekamy.
Sztuki życia brak mi dziś tak samo jak wtedy.
Ogień i lód potrafiły w jakiś niewyjaśniony sposób ze sobą współistnieć.
Najgorsze rzeczy w życiu zdarzają się tylko raz.
Na wojnie nie ma nagrody za drugie miejsce.
Dusze przemierzają wieki, jak chmury przemierzają niebo i choć ani kształt chmury, ani barwa, ani wielkość nigdy takie same nie zostają, ciągle jest chmurą. I tak samo z duszą jest. Kto rzec może, skąd chmura przywiała? Albo kto tą duszą będzie jutro?
Jest taka pustka,
której wypełnić
tak łatwo się nie da...