Wiesz, kiedyś myślałam, że jedyną rzeczą gorszą od pecha w ...

 Nigdy nie traktowałam cię poważnie.
Gdy się spotkaliśmy, było już na to zbyt późno.

 -No przecież trzeba nauczyć się chodzić, sir, zanim człowiek spróbuje biegać.
– Nie! Nigdy tego nie mów, Tolliverze! Nigdy! Biegaj zanim zaczniesz chodzić! Lataj zanim zaczniesz pełzać! Ale zawsze naprzód! (…) Wszystko albo nic, Tolliverze!

 Nadzieja jest największym złem, bo przedłuża ludzką udrękę.

 Nie ma śmierci, tylko zmiana światów.

 Dopóki ktoś nas kocha, nieważne,
kim jesteśmy i jak wyglądamy.

 Wyobrażałem sobie, że może rzeczywiście jest nadzwyczajnym człowiekiem. Po prostu jest sobą i basta. I może właśnie temu zawdzięcza swoją siłę.

 Zdradę kocham, zdrajców nienawidzę.

 Niech zmysły przejmą
władzę nad duszą.

 Być kochanym to czuć, jak promienie słoneczne padają na ciebie z każdej strony.

 Jakże mądrość jest profanowana przez nieuniknione banały.