Więc posłuchajcie mojej rady: cokolwiek by się działo... nie mrugajcie.

 Trzeba szanować ludzi i przyjmować ich, jakimi są.

 W Afganistanie jest dużo dzieci, ale dzieciństwo to rzadkość.

 Nie mogę narzekać. To znaczy, mógłbym, ale to by i tak nic nie dało, prawda?

 Zrezygnować ze szczytu - to czasem pozostać po stronie żywych.

 Jakie to szczęście, że życie nie składa się z samej tylko miłości - byłoby zbyt okrutne.

 Nie ma nic groźniejszego niż „być może".

 Żal to dopiero pierwszy krok, wcale nie najbardziej bolesny.

 Śmiech kobiety, zapach dziecka, przyrządzanie kawy - oto różne smaki i zapachy miłości.

 Powiada się, że w wieku lat dwudziestu człowiek ma twarz, jaką otrzymał od Boga, w wieku czterdziestu zaś taką, na jaką sobie zasłużył.

 Kocham cię, Słoneczko - mówię szybko, żeby się nie rozmyślić. -I mam w dupie, czy tego chcesz czy nie.