Czekam na kogoś, kto sprawi, że poczuję się jakbym była ...

 Spóźniając się, pokazujesz, że nie szanujesz innych ludzi.

 Od początku miałem nadzieję, że przyjdziesz, ale nie ośmieliłbym się ciebie oczekiwać.

 Absolut jest niezłożony jak geometryczny punkt.

 Słabemu łatwo się bać. Każda drobnostka napawa lękiem.

 Żyjemy długo, bardzo długo i pracowicie, w przerwach pomiędzy intensywnymi momentami największego smutku – i także największej radości, żyjemy w ekstatycznych momentach,
lecz pomiędzy nimi trwają epickie przerwy.
W życiu najwięcej jest właśnie tych przerw, które, spragnione może następnej epifanii, lękające się następnej klęski, rozpościerają się między wielkimi i rzadkimi momentami jak łagodny płaskowyż, w wysokich górach. Póki znajdujemy się na płaskowyżu nie umiemy nigdy zgadnąć, co jeszcze się wydarzy, co przyniesie następne gwałtowne uderzenie życia. Nieraz myślimy, że nic się już nie wydarzy, że smutek nigdy się nie skończy. Ale na ogół mylimy się – zawsze przychodzi następny wstrząs,
czasem też następna radość. Zawsze przychodzi
kolejny rozdział, a w nim ukryte skarby –
żyjemy w chwili i w trwaniu.

 W twoim sercu żyją ludzie, którzy znaleźli tam swój dom.

 Miłość w swej prostej i nieśmiałej mowie,
Powie najwięcej, kiedy najmniej powie.

 W czerwcu się okaże, co nam rok da w darze.

 Żadne drzewo nie wzrośnie do nieba,
jeśli jego korzenie nie sięgają do piekła.

 Odchodzenie jest proste. To cała reszta okazuje się tak cholernie trudna.