Błoto stwarza czasem pozory głębi.

 Taka jest właśnie przeszłość: unosi się, potem osiada i gromadzi warstwami. Jeśli się straci czujność, pogrzebie cię.

 A teraz mnie pocałuj, chciałabym wiedzieć, czy twój zarost kłuje.

 Nie można przyzywać duchów i odwracać się na pięcie, kiedy już się zjawią.

 Jak szybko i nieodwołalnie JEST przechodzi w BYŁO.

 To dziwne uczucie, nie wiedzieć,
kim się dokładnie jest.

 To może paradoksalnie brzmi, ale są dramaty, które kończą się happy endem.

 Było jej tylko przykro, że dziwny splot wydarzeń odmienił jej serce
i że uczucie, które się w nim zalęgło,
musiało zostać zduszone
przez absurdalny
wybryk losu.

 Któż nie ma prawa pragnąć?

 ...cierpienie jednak nie jest powodem do nienawiści, lecz okazją do tego, aby kochać.

 Wstań, nie skupiaj się na swoich słabościach i wątpliwościach,
żyj wyprostowany!