Życie jest zbyt krótkie, aby tracić czas na rozmowy o ...

 "Według Platona, u zarania dziejów istniały tylko istoty dwupłciowe, które w niczym nie przypominały dzisiejszych kobiet i mężczyzn. Jedna szyja podtrzymywała jedną głowę o dwóch twarzach, z których każda patrzyła w innym kierunku. Były niczym bracia syjamscy zrośnięci plecami. Miały dwa narządy płciowe, cztery nogi i cztery ręce. Lecz pewnego dnia zazdrośni bogowie zdali sobie sprawę, że czterorękie stworzenie jest zadziwiająco pracowite, że dwie pary oczu nieustannie czuwają i trudno podejść je podstępem, cztery nogi bez większego wysiłku mogą długo stać i daleko zajść. Ale najgorsze było to, że istota obdarzona zarówno męskim, jak i żeńskim narządem płciowym była samowystarczalna w rozmnażaniu. Wtedy Zeus, władca Olimpu, rzekł: „Mam pomysł jak odebrać moc tym śmiertelnikom”. Cisnął piorunem i rozpłatał owe stworzenie na pół. Tak narodzili się kobieta i mężczyzna. Wprawdzie liczba ludności na ziemi się podwoiła, ale jednocześnie ludzie poczuli się słabi i zagubieni. Odtąd musieli przemierzać świat w poszukiwaniu swej utraconej połowy, w poszukiwaniu czułego uścisku, w którym mogliby odnaleźć dawną moc, umiejętność obrony przed podstępem, odporność na zmęczenie i wytrwałość w pracy. I ten uścisk, w którym dwa ciała zlewają się na powrót w jedno, nazywamy dziś seksem."

 Życia, choćby nie wiem ile się przeżyło, też się nie rozumie.

 Zamiast tępić zło, lepiej szerzyć dobro.

 Czasem trzeba odłożyć na bok własne pragnienia, by służyć wyższym celom.

 Chciałam, żeby mnie pragnął, nawet jeśli nie mogliśmy nic z tym zrobić.

 W naturze człowieka leży pakowanie się w kłopoty.

 Jest taki moment, kiedy nie wiesz czy jest lepiej, czy gorzej.

 Poprzez zielone szyby podglądamy życie.

 I to wszystko bez najmniejszej kropelki rumu.

 Skrywany gniew zatruwa serce.