A teraz mnie pocałuj, chciałabym wiedzieć, czy twój zarost kłuje.

 To takie smutne, wszystko takie smutne; przeżywamy nasze życie jak idioci, a potem umieramy.

 Nigdy się tym nie nasycę. Nie nasycę się Tobą.

 Jestem gotowa zmierzyć się z poczuciem winy i cierpieniem; jestem gotowa zmierzyć się z problemami, które życie stawia na mojej drodze.

 Co za świat, miły Boże, już nawet skurwysyństwo nie popłaca.

 Mój dowcip jest jak twoje nogi [...]. Byłoby egoizmem ukrywać go przed innymi.

 To zniewolenie przez własne JA. Czas, aby się wyzwolić. Wybrałam życie, więc trzeba być konsekwentnym.

 Nic, co robisz, nie jest stratą czasu, jeśli umiesz mądrze korzystać z własnych doświadczeń.

 Nawet jeśli ty straciłaś wiarę w marzenia, one wciąż wierzą w ciebie.

 Bo czymże tak naprawdę jesteśmy, jeśli nie sumą tego, co się nam przydarzyło?

 Zamienić własne życie w pole bitwy, na którym nie możesz się starać przeżyć, możesz tylko spodziewać się śmierci po tym, jak było ci dane rządzić i walczyć.