[...] jesteśmy uosobieniem nadziei w świecie, w którym jej brak.

 Człowiek jest geniuszem, kiedy śni.

 Bóg nie znosi tchórzy.

 ...wolałam raczej skrywać ból pod osłoną ciętych ripost.

 Jak tu teraz dalej żyć?
Jak masz dalej trwać?
Gdy to, w co wierzyłeś z cały sił
znienacka się rozpadło w drobny mak.

 Szczególną cechą świata jest to, że kręci się dalej bez względu na to, jakie spotykają nas nieszczęścia.

 Z czasem wcale nie stajemy się mądrzejsi, stajemy się tylko bardziej tchórzliwi.

 Tylko ludzie, którzy cierpią, są coś warci.

 Są miejsca, gdzie kończy się publicystyka, a zaczyna życie.

 Fakty są to trupy, których nikt nie wskrzesi, jak nikt nie wskrzesi dnia, co przeszedł.

 Skorpiony kłują, cykady siedzą na drzewach,
łososie wracają w górę rzeki na tarło,
dzikie kaczki łączą się w pary na całe życie.
A ja nie dbam o to, co mówią inni-
ja mam taką właśnie naturę. Taki jestem.