[...] jesteśmy uosobieniem nadziei w świecie, w którym jej brak.

 Za wszelką cenę chciała być kimś innym. Tylko nie bardzo wiedziała kim?

 Marzenia stanowią zaczyn rzeczywistości.

 Ale skoro jesteś kimś, kto wie, że w każdej chwili może się stać najgorsze, to czy nie jesteś jednocześnie kimś, kto wie, że w każdej chwili może się stać najlepsze?

 Przegrałam.
Czy powinnam przepraszać za to, że zapragnęłam niemożliwej miłości?
Nie, nie zrobię tego.
Miłość do Boga też wydaje się niemożliwa. Nigdy jej nie sprostamy, a mimo to Bóg zawsze będzie nas kochał.

 W Afganistanie jest dużo dzieci, ale dzieciństwo to rzadkość.

 Jak się nie ma celu, wszystko się rozlatuje, rozłazi. Trzeba mieć dokąd iść.

 Co to jednak znaczy - dżuma? To życie, ot i wszystko..

 Bez wzajemnego zaufania nie ma drużyny.

 Gdyby ani jeden człowiek na świecie nie kochał, słońce by zgasło.

 Do skoku w przepaść nie trzeba trampoliny.