[...] jesteśmy uosobieniem nadziei w świecie, w którym jej brak.

 Jeśli dwie osoby rozstają się
w gniewie, to znaczy, że łączyły
je zbyt bliskie stosunki.

 Tęsknię. Nie wiem, za czym dokładnie. Rozpoznaję w sobie tęsknotę. Po prostu.

 Szata nie zdobi człowieka, ale swoje robi.

 Poczucie winy to nie rozum. Poczucie obowiązku to nie serce.

 Trzeba się śmiać, bo w przeciwnym wypadku człowiek oszaleje.

 Mówią, że czas leczy rany, ale to nie oznacza, że znika przyczyna smutku.
A u mnie rana jest codziennie świeższa.

 Histeria to luksus, na który chwilowo mnie nie stać.

 To, że coś znikło nam z oczu, nie oznacza, że przestało istnieć.

 Apetyt rośnie w miarę jedzenia.

 Nic, co żyje, nie żyje
ani samo, ani dla siebie.