Już wiem, po co są słowa. Ratują przed nadmiarem uczuć.

 Jak w bajce mam wyjść za królewicza, pech polega na tym, że pokochałam żebraka.

 Daj komuś ogień, a będzie mu ciepło przez jeden dzień, ale wrzuć go do ognia, a będzie mu ciepło do końca życia.

 Są obszary, które muszą pozostać ciemne. Ani niewyraźne, ani ignorowane, po prostu nieoświetlone słowami.

 Niech się dzieje wola nieba, z nią się zawsze zgadzać trzeba.

 Skończ swoje sprawy, nim sprawy skończą z tobą.

 Wielkość nie skrupułów by rozprawiać o tym co w nas nadpsute.

 Życie, jakkolwiek wspaniałe, jest jednak na końcu trochę marne.

 Czas biegnie nawet wtedy gdy my stoimy.

 W kosztowaniu własnego szczęścia zawsze jest jakiś cień egoizmu.

 Ten, kto nie rozumie twojego milczenia, najprawdopodobniej nie zrozumie twoich słów.