Już wiem, po co są słowa. Ratują przed nadmiarem uczuć.

 Boże, czas mija, żyjąc tracimy życie!

 Pośród wielu jej wad jedna okazała się nie do przeskoczenia: ona ciągle coś czuła, analizowała, co czuje, dlaczego tak czuje, co oznaczają jej uczucia, dlaczego analizuje, co zanalizowała, że czuje, i czy na pewno to czuła, co zanalizowała? Zygmunt Freud przy niej nie wymyśliłby psychoanalizy, tylko odleciałby w opium albo faszyzm, obydwa antydepresanty były chyba ówcześnie legalne.

 Patrz w tę stronę życia i ludzi, z którymi chcesz się identyfikować.

 Świecie zaśnij
wreszcie, zdrętwiej, zemdlej
i nie rań więcej.

 Nie chcę stracić ani jednego dnia bez ciebie.

 Przesadne smutki oraz radości są tylko dla ludzi z nadmiarem czasu.

 A może był stworzony
By trwać choć jedną chwilkę
Obok twego serca?

 Strzeż się tego, kto czytał tylko jedną książkę.

 Normalność to tylko przeciętność, a nie jedyna recepta na funkcjonowanie.

 Moje słowa nie odpowiadają moim myślom, a to poniża owe myśli.