Już wiem, po co są słowa. Ratują przed nadmiarem uczuć.

 Ludzie często domagają się prawdy, ale rzadko lubią jej smak.

 Marzeń nie można zabić.

 - Czy w Polsce wszyscy mają takie myśli?
- Jakie?
- A takie, że nic się nie uda, a jak się uda, to i tak jest chujowo?

 Chyba każdy z nas kiedyś był inny.

 Zawsze będziemy żyć w
cieniu jakiegoś zagrożenia.

 Jedynie sercem można wszystko jasno poznać. To co najważniejsze skrywa się przed wzrokiem.

 Zakłada się, że miejsca, w których żyjemy, w końcu upodabniają się do nas.

 Schowawszy się w toalecie przed czarnymi, oglądałem się w lustrze i rozmyślałem nad tym jak szalenie trudno jest być sobą. Widziałem w lustrze swoją śniadą , surową twarz, szerokie kości policzkowe-tak wydatne jakby mięso pod nimi wyrąbano siekierą-czarne oczy, surowe i grożne niczym oczy taty lub oczy groznych, bezlitosnych Indian pokazywanych w telewizji , i myślałem sobie ,to nie ja , to nie moja twarz. Nie byłem sobą kiedy starałem się z nią utożsamić. Nie, nie byłem-dopasowywałem tylko zachowanie do swojego wyglądu ,robiłem to czego po mnie oczekiwali. Ale chyba nigdy nie byłem sobą.

 Ludzie lubią przeglądać się w mętnych zwierciadłach.

 Pokój bez książek jest jak ciało bez duszy.