Piękne jest to, co kto lubi, co się komu podoba.

 A więc tak wygląda życie, pomyślała. Człowiek słyszy dźwięki, czuje wiatr i gorąco, ponosi porażki, czuje wstyd. Na tym to polega. Trzeba żyć i uczyć się.

 Jakże trudno na tym świecie człowiekowi zrozumieć drugiego człowieka.

 To nieważne, że w tej chwili nie umiesz tego powiedzieć. Będę to mówiła za nas oboje. I któregoś dnia się nauczysz.

 Nieważna jest obiektywna ocena bólu, lecz subiektywne cierpienie, jakiego doznajemy.

 Jak się człowiek za bardzo szczerzy do życia, to w końcu od tego życia może dostać w zęby.

 Jeden fałszywy krok może całkiem odmienić twe życie.

 Miłości nie udowadnia się słowami.

 Pusty śmiech w marmurowych korytarzach.

 Najbardziej wyprowadzają z równowagi głupota i zmarnowane starania.

 Przebił na wylot jego mądre, naiwne, uparte, nadopiekuńcze serce.