Czytanie o cudzych problemach pozwala znakomicie zdystansować się do własnych.

 W strachu nogi biegną szybciej od myśli.

 Dom jest tam, gdzie jeśli wrócisz, muszą cie wpuścić.

 Co za świat, miły Boże, już nawet skurwysyństwo nie popłaca.

 Opłakuję coś, czego nigdy nie miałam. Co za absurd. Rozpacz
z powodu przeklętych nadziei, przeklętych marzeń i oczekiwań.

 Bijąc psa, obrażasz jego pana.

 Mózg kalkuluje, ale dusza wzywa, a serce wie swoje.

 Wśród słów nie ma strzelców wyborowych. Liczy się tylko cały oddział.

 Być człowiekiem to znaczy pragnąć tego, czego nie można mieć.

 jesień już Panie a ja nie mam domu
i coraz trudniej o siebie (...)

 Słowami też można dotykać. Nawet czulej niż dłońmi.