Największym skarbem człowieka są myśli jego serca.
Największym skarbem człowieka są myśli jego serca.
Natura wydając na świat człowieka, była umierającą matką: dawała „byt” temu, którego narodziny oznaczały jej własną śmierć.
Niech zstąpi Duch Twój!
Niech zstąpi Duch Twój!
I odnowi oblicze ziemi. Tej ziemi!
Wszystko mi jedno, niech pożegnanie będzie smutne albo nieprzyjazne, ale niech wiem, że się żegnam.
Wszystko przeminie. Mądry człowiek wie o tym od samego początku i niczego nie żałuje.
Ja nie chcę się wychylać, bo jak zaczynasz latać wyżej niż inni, to zaraz cię ustrzelą.
Jesteśmy surowcem z którego sny się wyrabia, a życie to chwila jawy między dwoma snami.
Póty dzban wodę nosi, póki się ucho nie urwie.
Nie poświęca się życia dla symboli.
Gdyby wszyscy zgadzali się ze mną, zawsze mieliby rację!
Kiedy masz kłopoty, poznajesz swoich wrogów i przyjaciół.