Chorobę można sobie jakoś wyjaśnić. Choroba może się zdarzyć każdemu. ...

 Bo przeszłość określa teraźniejszość.

 Przychodzą takie chwile, że nie wiem już, co z sobą zrobić. Kiedyś pomyślałam, wsiądę w pociąg i przyjadę do ciebie. Ale to przecież o wiele za późno, o lata za późno, o całe życie za późno.

 Każdy wie najlepiej, gdzie go trzewik ciśnie.

 Jak łatwo przegapić to, co ważne w życiu.

 Człowiek sam sobie wykuwa los. Decyduje charakter, świadomość, wiara - nie ślepe i ciemne fluidy. Każde życie ludzkie, każda nasza przygoda jest trochę niejasna i tajemnicza. Obracamy się w świecie, który nie jest jeszcze całkowicie wyjaśniony. Ale tej jasności, jaka jest, wystarczy dla człowieka dobrej woli. (...) na próżno usiłowaliśmy zrozumieć wszystko. Życie nasze toczy się w półmroku. Prawdopodobnie wiele zagadek moglibyśmy jeszcze rozwiązać w sposób naturalny, ale zawsze pozostanie pewne minimum - nierozwiązalne. Tak zawsze.

 Rzeczywistość to jest coś, co nie znika, kiedy przestaje się w to wierzyć.

 Rzymianin nie czeka na śmierć. Rzymianin jej szuka i spotyka ją na własnych warunkach.

 Żałowanie niczego nie odmieni.

 Obcowanie z klasyką na ogół gwarantuje niezłe perwersje..

 Cóż można zrobić więcej, niż tylko nieustannie próbować?