Pani, jesteś naczyniem mądrości. Trudno mi uwierzyć, że cała zawartość ...

 Przyjaciele przychodzą i odchodzą, jak kelnerzy w restauracjach, zauważyliście?

 Sam wybierasz, czy chcesz stać przed czy za lufą.

 Zazwyczaj, kiedy miłość odchodzi, to już na dobre i żadne udawanie, ani pobożne życzenia nie sprowadzą jej z powrotem.

 Trzeba mieć niemało odwagi, aby się ukazać takim, jakim się jest naprawdę.

 Być może każdy ma swoje prywatne niebo.
Albo piekło –
to zależy tylko od nas.

 Dusza umie dojrzeć piękno tylko wtedy, gdy sama jest piękna.

 Najjaśniejsze światło rzuca najmroczniejszy cień.

 Starzeję się, przedwcześnie jak
winogrono zmieniające się w rodzynek na przyspieszonym filmie.

 Miłość to raptem słowo. Słowo z kina,
z książki, z kolorowego pisma. Tak wielu
ludzi wierzy, że wystarczy je wypowiedzieć
i już będzie dobrze, bo ono uleczy, uratuje,
oczyści. A to tylko słowo. Łatwo je wypowiedzieć,
równie łatwo unieważnić. Ale spróbuj je
przekształcić w prawdziwe, trwałe uczucie,
zmień je w ściany domu, który stać będzie
latami, niczym niezagrożony i da ci szczęście,
bezpieczeństwo, poczucie sensu i radości z
każdej spędzonej wspólnie chwili. To jest
trudne, a często niemożliwe.
Niewielu to umie. Naucz się tego.

 W końcu wszystkie uczucia i wszystkie myśli prowadzą do złudzeń.