- Gdybym przynajmniej był innym człowiekiem - powiedziałem. - Ale ...

 Współczesnego człowieka niszczy pośpiech. Nigdy się nie zatrzymuje. A przecież tajemnicą szczęścia jest umieć czasem przystanąć.

 Serce człowieka jest jak ptak zamknięty w klatce ciała.

 Reklamy przekonały nas do wykonywania pracy, której nienawidzimy
żebyśmy mogli kupować graty, których nie potrzebujemy...

 Pamiętaj także o tym, że kochałam, i że to miłość skazała mnie na śmierć.

 Istnieje cel, ale nie ma drogi: to co nazywamy drogą, jest wahaniem.

 Żyć w świecie, nie rozumiejąc jego sensu, to jak błąkać się po wielkiej bibliotece, nie dotykając książek.

 To niemożliwe, a co więcej - nieprawdopodobne.

 Pola zryte lejami wewnątrz nas i zewnątrz.

 Czy wszystko pozostanie tak samo, kiedy mnie już nie będzie? Czy książki odwykną od dotyku moich rąk, czy suknie zapomną o zapachu mojego ciała? A ludzie? Przez chwilę będą mówić o mnie, będą dziwić się mojej śmierci - zapomną. Nie łudźmy się, przyjacielu, ludzie pogrzebią nas w pamięci równie szybko, jak pogrzebią w ziemi nasze ciała. Nasz ból, nasza miłość, wszystkie nasze pragnienia odejdą razem z nami i nie zostanie po nich nawet puste miejsce. Na ziemi nie ma pustych miejsc.

 Trzeba prowadzić życie według autorów, których się czyta.