Rzecz nie w tym, że znosi się cierpienie. Rzecz w ...
Rzecz nie w tym, że znosi się cierpienie. Rzecz w tym, jak się je znosi.
Kaleczymy ciało, żeby zabić duszę.
Gdybym miał niebios wyszywaną szatę
Z nici złotego i srebrnego światła,
Ciemną i bladą, i błękitną szatę
Ze światła, mroku, półmroku, półświatła,
Rozpostarłbym ci tę szatę pod stopy,
Lecz biedny jestem: me skarby – w marzeniach,
Więc ci rzuciłem marzenia pod stopy,
Stąpaj ostrożnie, stąpasz po marzeniach.
Wolę zginąć, domagając się sprawiedliwości, niż umrzeć samotnie w więzieniu, które sama sobie stworzyłam.
Wielokrotnie od myślenia robiłem się smutny, a od działania nigdy.
Życie polega na poszukiwaniu i tęsknocie.
Poprzez zielone szyby podglądamy życie.
Nie krew z mojej krwi, nie kość z mojej kości, lecz to nie umniejsza matczynej miłości. Więc zawsze już o tym pamiętaj, mój kotku, że cię nie nosiłam pod sercem, lecz w środku.
Nie znam odpowiedzi, ale kilka dni temu nie wiedziałem, że są pytania.
Sensem podróży nie jest dotarcie do celu, lecz odwaga, by w nią ruszyć.
Sekretem zdrowia, zarówno umysłu jak i ciała,
nie jest opłakiwanie przeszłości ani zamartwianie
się przyszłością, lecz mądre życie w chwili obecnej