
Życie jest padołem płaczu, ale zdaje mi się, że są ...
Życie jest padołem płaczu, ale zdaje mi się, że są na nim ludzie, co lubią płakać.
Tak trudno mi zachowywać się właściwie, gdy jestem przy tobie.
Doświadczenie nie jest tym, co ci się przydarza, ale wnioskami, jakie wyciągasz.
Możesz ciągle kogoś tłumaczyć, ciągle usprawiedliwiać, wybaczać. Możesz przymykać oko na to, że cię rani. Ale z czasem przychodzi taki moment-jeden szczegół, który sprawia, że już nie potrafisz. Coś pęka, pojawia się złość, poczucie żalu i krzywdy. Tak, przecież nigdy nie liczyłeś na wzajemność, na wdzięczność... A mimo wszystko czujesz się zdradzony
Czasem trzeba się śmiać, jeśli nie chce się płakać.
Jest taka pustka,
której wypełnić
tak łatwo się nie da...
W końcu wszystkie uczucia i wszystkie myśli prowadzą do złudzeń.
Tylko głupcy dają się złapać, ostrożni nigdy.
Ból jest stanem przejściowym. Duma pozostaje na zawsze.
Ludzie często domagają się prawdy, ale rzadko lubią jej smak.
To ludzie ludziom zgotowali ten los.