Zbyt mnie straszyli i teraz niczym już przestraszyć nie są ...

 Za kilka dni, któż o tym wie, może się zdarzy coś co nie zdarzyło się.

 Może nie doświadczam twojego dotyku, Noro, ale czuję miłość, jaką mnie darzysz. Ona mnie wypełnia. Jest dla mnie wszystkim.

 Czymże innym jest podróż, jeśli nie pogonią za utraconym czasem.

 Siedlisko diabła nigdy nie wygląda tak, jak się tego człowiek spodziewał.

 Czuję się mniej więcej tak, jak ktoś, kto bujał w obłokach i nagle spadł.

 Dusze przemierzają wieki, jak chmury przemierzają niebo i choć ani kształt chmury, ani barwa, ani wielkość nigdy takie same nie zostają, ciągle jest chmurą. I tak samo z duszą jest. Kto rzec może, skąd chmura przywiała? Albo kto tą duszą będzie jutro?

 Poszukiwali krętej drogi, która omijałaby prostą prawdę. Prawdę o tym, że przyszłość jest nieznana, że nie istnieje przeznaczenie ani żadna żylasta dłoń, wyciągająca się ku naszemu życiu; że jest tylko to, co się zdarzyło, oraz my, przyglądający się temu.

 Dobrze jest, jeśli życie i książki mają treść.

 Słowami świadczyć miłość - to nie miłość.

 Trzeba szanować ludzi, żeby zasłużyć na szacunek.