
(...) ludzi poznaje się dobrze dopiero wtedy, kiedy się z ...
(...) ludzi poznaje się dobrze dopiero wtedy, kiedy się z nimi raz porządnie pokłóciło. Dopiero potem można oceniać ich charaktery.
Sami tworzymy to, kim jesteśmy.
Kiedy człowiek zbyt długo myśli o podjętych decyzjach, dochodzi do błędnych wniosków i..traci magię przeżytych chwil.
Nie można tak po
prostu przestać żyć.
Najbardziej przeraża mnie to, że ciebie nie ma, a ja nadal muszę oddychać.
Nie wzbijaj się nadzieją wysoko jak ptak, byś nie musiał pełzać jak robak.
Pragnąłem mieć siłę,aby wdeptać ich w ziemię i zadać im wielki ból...
Nie jestem zwykłym pacyfistą. Jestem pacyfistą walczącym.
Nie ma nić trudniejszego od czekania.
Muszę się z tym oswoić, poczuć, że
jesteś ze mną, nawet jeśli nie ma cię w pobliżu.
Nie da się utrzymać fałszywej fasady w nieskończoność. Wcześniej czy później pęknie, a zza niej musi wychynąć prawdziwy człowiek.
Daj ludziom to co pokochają, choć jeszcze tego nie znają. Zapamiętają Cię za to na zawsze.