Chodź, połóż się obok, zresztą, po co się kochać, chcę cię rozebrać do naga, patrzeć na twoje piersi i biodra, jak skóra napina się na kostkach, jak bieleje ci i czerwienieje na zmianę splot słoneczny. Zresztą, chodź się kochać.
Wiesz, że nie jaram, weź za mnie bucha.
Niestety, ludzie wierzą w Boga, a nie słuchają jego słów...
[...] kiedy milczenie staje się kłamstwem?
Podróż się liczy, a nie jej cel. Bo to w podróży mija nam czas. Cel jest na końcu i trwa chwilę.
To dziwne: zaglądać do jej umysłu, nie mogąc jej przy tym zobaczyć.
Zawsze widzimy tę najlepszą z dróg, wybieramy jednak tę, do której przywykliśmy.
Początek może być wielki albo mały, bardzo mały, ale czasem od czegoś małego mogą się zacząć największe zmiany.
Niektórzy myślą, że ja potrafię fruwać.
Ludzie są gotowi wierzyć
we wszystko, tylko nie w prawdę.
Musimy dążyć do ideału, choćbyśmy nigdy nie mieli go dosięgnąć.
