Nic nie wywołuje między ludźmi tyle kwasów, co zasady.

 Jest we mnie obóz koncentracyjny, z którego wychodzi się tylko wyobraźnią.

 Jesteś złodziejem, który skradł najcenniejszy skarb- moje serce.

 No i czuję zmęczenie - podnieś kamień, zważ go na dłoni- taki dźwigam ciężar. Takie ciężkie mam serce.

 Jutro jest nie obietnicą, ale szansą.

 Kiedy znalazłem się na dnie, usłyszałem pukanie od spodu.

 W życiu najczęstsze są dwie sytuacje: albo coś spieprzyłeś, albo ktoś kazał ci spieprzać.

 Zmieniać trza onuce, zmieniać. Co jakiś czas.

 Wyobraźni miał tyle, że nie potrafił nawet podtrzymać rozmowy.

 "Pozwól odejść ze swojego życia tym, którzy nie doceniają ile dla nich robisz".

 To jest tak, że wylatuje jedna cegła a burzy się wszystko.