Miłość i śmierć są sąsiadkami. Mają tę samą twarz. By ...

 To mój anioł stróż, moja bogini. Warto przejść przez piekło, aby znaleźć schronienie pod jej cudownym skrzydłem.

 Życie płynie bardzo prędko: przenosi nas z raju w otchłań piekieł w ciągu paru sekund

 - Kocham cię - wymruczał w moje włosy - Jestem teraz szczęśliwszy niż kiedykolwiek wcześniej.

 Życie jest wieczną ucieczką od samych siebie, nic nie można na to poradzić.

 A droga wiedzie w przód i w przód
Choć zaczęła się tuż za progiem –
I w dal przede mną mknie na wschód,
A ja wciąż za nią – tak jak mogę…
Skorymi stopy za nią w ślad –
Aż w szerszą się rozpłynie drogę,
Gdzie strumień licznych dróg już wpadł…
A potem dokąd? – rzec nie mogę.

 Jak to jest, że ludzie, w których życiu chcemy coś znaczyć, przechodzą obok, wymykają się, odchodzą?

 Wilki, kiedy czują, że źle z nimi, porzucają stado i odchodzą umrzeć w samotności.

 Normalność to dar, a nawet przywilej.

 Czasem zależy nam na kimś i lubimy spędzać z nim czas, ale to nie wystarcza, żeby być razem.

 To, że ludzie umierają, nie znaczy, że razem z nimi umiera nasz gniew.