ja jeszcze ciągle czekam na ciebie a ty nie przychodzisz

 To człowiek chory, tak, jak i ty. On nie pogardzam tylko nikomu nie wierzy.

 Demokracja potwornie poniżyła jednostkę, a niebawem ją unicestwi, jak to czyniły wielkie teokratyczne despotyzmy.

 Kiedy się przyzwyczajasz to tak jakbyś umierał.

 Tak oto dążymy naprzód, kierując łodzie pod prąd, który nieustannie znosi nas w przeszłość.

 Tam dom twój, gdzie serce twoje.

 Niekiedy łatwiej się zdobyć na wielki gest, który potomni będą wspominali po wiek wieków, niż na rodzaj codziennej, szarej i nieefektownej odwagi.

 Istnieją rany zbyt głębokie, by mogły się zabliźnić.

 Tylko z sukcesu człowiek musi się usprawiedliwić.

 W świecie według Garpa wszyscy
jesteśmy przypadkami beznadziejnymi

 Zawsze na świecie ktoś na kogoś czeka.