ja jeszcze ciągle czekam na ciebie a ty nie przychodzisz

 Nie wierzę w twoje oczy, jak się nie wierzy w niebo.

 Aby, sprawować władzę, trzeba mieć w sobie coś z potwora.

 Jeżeli się oddaje komuś serce i ten ktoś umiera, czy zabiera ofiarowane serce ze sobą? Czy potem do końca życia chodzi się z wielką dziurą w środku, której już nic nigdy nie zdoła zapełnić?

 Pewnych pytań lepiej nie zadawać, bo można uzyskać na nie odpowiedzi.

 Nie ma czegoś takiego jak nowy początek, trzeba żyć ze świadomością popełnionych błędów.

 Rozpacz i miłość są zrośnięte, jedno nie występuje bez drugiego.

 Przeszłość nie jest ciężarem, są w niej uśpione skrzydła.

 Pozostaje z pustym kieliszkiem w ręku i czymś trudniejszym do napełnienia w środku.

 Paradoks szczerości polega na tym, że najpierw ludzie jej od Ciebie oczekują, a potem mają do Ciebie o nią pretensje.

 Jeżeli jesteśmy do czegoś przyzwyczajeni, sądzimy, że nam się to sprawiedliwie należy. Postęp nie ma większego wroga niż przyzwyczajenie.