Cud może nastąpić tylko tam, gdzie zetkną się dwie miłości.

 Każdy dostaje tyle światła, żeby zobaczyć, co trzeba, a nie oślepnąć.

 Jesteśmy tym, co pamiętamy.

 Gwiazdy to ludzie, którzy cieszyli się tak wielką miłością, że po śmierci przeniesiono ich na firmament niebieski, aby tam żyli wiecznie.

 Nie mogę zepchnąć ciemności z mojej drogi.

 Nigdy nie wie się, co poradzić z tym krzykiem, co odzywa się w nas samych.

 Piję, aby inni ludzie byli bardziej interesujący.

 [...] mętlik zupełny, paranoja, schizofrenia i co kto chce.

 -Gwiazdy - wymamrotała Łowczyni. - Nie widzę gwiazd.

 Trzeba się nieustannie poddawać recyklingowi.

 Jesteśmy niczym łzy w deszczu, które giną w rwącym strumieniu rzeczy doczesnych.