Nigdy nie chciałem pokochać kogoś tak, by nie móc znieść ...
Nigdy nie chciałem pokochać kogoś tak, by nie móc znieść jego utraty.
Udostępnij:
Inspiracje:
Nie musimy akceptować cudzych przekonań... ale musimy akceptować prawo innych do ich posiadania.
Najpiękniejsi ludzie, których znam, to ci, którzy znają smak porażki, poznali cierpienie, walkę, stratę, poznali swoją drogę na wyjście z otchłani. Ci ludzie mają wrażliwość i zrozumienie życia, które wypełniają ich współczuciem, łagodnością i głęboką, kochającą troską. Piękni ludzie nie biorą się znikąd.
To miasto to cmentarzysko. I wszystkie kości czekają na swoją kolej.
Kiedy byłam mała, myślałam, że na pewno tak wygląda niebo, sama jasność, biel i nic poza tym. Teraz wiem, że to nie może być prawda, bo białe światło jest złe.
Każdy wie najlepiej, gdzie go trzewik ciśnie.
Dziś u władzy nadal pucybuty gotowe lizać zagraniczne trzewiki. Kiedyś lizali wyłącznie moskiewskie, dzisiaj liżą także niemieckie, francuskie, europejskie. U władzy wciąż ta sama swołocz, którą obalaliśmy.
Ukochaj przede wszystkim siebie.
Prawdę można ujrzeć wyłącznie oczami śmierci.
Kobieta żyje uczuciem, gdy mężczyzna czynem.
Tak oto dążymy naprzód, kierując łodzie pod prąd, który nieustannie znosi nas w przeszłość.