Przypomniało mi się to w samą nie porę.

 Zarzuty można odeprzeć, pretensje zbagatelizować, za obrazę przeprosić.
Na obojętność jednak nie ma rady.

 Są godziny, które liczą się podwójnie,
i lata niewarte jednego dnia.

 Żyjesz tylko połową siebie, a druga leży gdzieś bezczynnie.

 A więc to prawda. Istnieje życie po śmierci. I jest takie samo. Ja to mam pecha.

 Nie spodziewałem się, że cię tu dziś zastanę, ale skoro już jesteś, nie pozwolę ci tak łatwo odejść.

 Zło nie czeka na zaproszenie. Zło wypatruje okazji.

 Kryzys wieku średniego jest dlatego, że dotarłeś na szczyt drabiny i widzisz, że była ona oparta o niewłaściwą ścianę.

 Każda z nas jest tworem miliona chwil, tysięcy stanów umysłu i ducha.

 Życie nie jest życiem, jeśli się przez nie tylko prześlizgniesz. Wiem, że jego istota polega na tym, by znaleźć rzeczy, które mają znaczenie, i trzymać się ich, walczyć o nie i nie odpuścić.

 Jak człowiek nie potrafi śmiać się z nieszczęścia, śmiać i trochę zabawić, to albo jest martwy, albo mu życie obrzydło.