Przypomniało mi się to w samą nie porę.

 Bo skoro świat istnieje, granice nieprawdopodobieństwa i tak już zostały przekroczone.

 Magia jest pstrokatym rumieńcem kultury zastrzelonej przez Warhola.

 Słowa wypowiedziane głośno często są kłamliwe.

 Całe to miejsce to takie piękne rumiane jabłko, tyle że zgniłe w środku.

 Bieda w żaden sposób nie usprawiedliwia braku kultury.

 Pogubiłem się już w liczbie rozczarowań.

 Nie należy bać się ubóstwa. Wiesz, kto jest na tym świecie prawdziwym bogaczem? Ten, kto umie cieszyć się z tego, co ma i który potrafi pojąć prawdziwą wartość rzeczy.

 Nie ma bólu, pomyślałem nagle, jest tylko potrzeba, bezlitosna potrzeba.

 Księżyc i gwiazdy. Właśnie to ci ofiaruję, Meg.

 Przynieś kajdany, o pani. Jam więźniem twego serca.