Spadające gwiazdy były łzami na policzkach nieba.

 Gdy cię mają wieszać, poproś
o szklankę wody. Nigdy nie wiadomo,
co się wydarzy, zanim przyniosą.

 Nie stać go na wymyślenie niczego więcej. Żyje opętany obrazem samego siebie, jaki stworzył na własny użytek.

 A jeżeli łzy nie pomagały i modlitwy nie dochodziły boskich uszu, to na co jeszcze mogliśmy liczyć?

 Pani, jesteś naczyniem mądrości. Trudno mi uwierzyć, że cała zawartość gdzieś się wylała.

 Nikt chyba nie miałby przyjaciół, gdyby słyszał, co mówią oni za jego plecami.

 Bo miłość nie jest racjonalna. Na całe, kur*a, szczęście!

 Przyjaźń jest bardziej zadowalająca niż miłość.

 Bóg nie wybiera uzdolnionych, Bóg
daje uzdolnienia tym, których wybrał.

 Nie ufam tym, którzy są przekonani, że mają wielu przyjaciół.
To znak, iż nie znają ludzi.

 Ale proszę o to z czystego egoizmu. Wróć do mnie. Nie będę w stanie znieść straty wszystkiego, co jest w moim sercu.