(...) po kres naszego istnienia.

 Drobnych złodziejaszków wieszają, wielkim się kłaniają.

 Zabity promień rozkłada się - w tęczę.

 Warto być kotem. Nie tylko masz dziewięć żyć, ale i teologia jest dużo prostsza.

 Żeby coś znaleźć, trzeba wiedzieć, czego się szuka.

 - Nigdy nie grzeszyłaś nadmiarem słów pocieszenia.
- Słowa pocieszenia są jak bita śmietana, coś,
co się kładzie na wierzchu.

 Muzyka ma w sobie magię, która uspokaja dzikie bestie.

 Tak trudno jest odejść - dopóki się nie odejdzie. A wówczas to najłatwiejsza rzecz pod słońcem.

 I popatrz - ledwie poznaliśmy się, już życie knuło, co mogło, żeby nas poróżnić.

 Żałosne kreatury dawnych myśliwskich przyjaciół, oto czym oboje się staliśmy.

 Bo wiem, że by złączyć dwoje ludzi, samo przeznaczenie nie wystarczy. Trzeba czegoś więcej niż przeznaczenie.