(...) po kres naszego istnienia.

 Ludzkość nie wymaga byśmy byli szczęśliwi. (...) Najpierw przetrwanie, potem, jeśli się uda, szczęście.

 Nic nie jest warte więcej niż czas. No, chyba że miłość.

 Jak lizać rany celnie zadane, jak lepić serce w proch potrzaskane?

 Człowiek przyzwyczaja się patrzeć na zło, machać na nie ręką; zaczyna od tego, że się z nim godzi, kończy na tym, że je popełnia.

 Uciekać mogą tylko Ci, którzy mają dokąd wracać

 Wszystko warte wysiłku
zasługuje, by zrobić to dobrze.

 Uśmiechnęła się skromnie i wyszła na palcach z jego życia.

 Jedna z jego Zasad życia brzmiała: jak już masz się żenić, to tylko z kobietą mądrzejszą od ciebie.

 Czasami trzeba cierpieć,
żeby zrobić to, co trzeba.

 Tylko głupcy uciekają z nieba, nawet jeśli to niebo zamieszkują piekielne zjawy.