Jaki Nowy Rok, taki cały rok.

 Jestem skrajnie wyczerpany,
a przecież jest rano...

 Otwieram tylne drzwi i błagam świat, żeby podarował mi coś niezwykłego i podniecającego.

 Nic nie izoluje człowieka bardziej niż jego własna przeszłość.

 Niepowodzenia tworzą ludzi albo ich łamią.

 Trzeba marzyć o rzeczach, o których nigdy się nie słyszało.

 W końcu w nieszczęściu bywa pewna doza szczęścia, jeśli nieszczęście jest odpowiednie.

 Czas nie potrzebuje żadnego zakamarka, żadnej szczeliny, by posiąść i zniszczyć duszę oraz ciało. Drogocenny czas, który pociągnął już za sobą tyle istnień. Ludzie rzadko się nad nim zastanawiają. Mają o nim bardzo mgliste wyobrażenie, relatywne i subiektywne zarazem. A przecież czas jest jak najbardziej rzeczywisty, ku niezadowoleniu badaczy atomu i przestrzeni, którzy mnożyli się w trakcie kończącego się właśnie dwudziestego wieku. Jest namacalny bardziej niż jakakolwiek istota; widziałem już, jakie przywdziewa stroje i przybiera oblicza. Widziałem też jak zabija.

 Czasami jest dużo sensu w nonsensie, jeśli zechce się go poszukać.

 Tęsknota za ukochaną istotą jest jak ból zęba czy ucha, nie można od niej uciec.

 Poznawanie siebie , to zadanie na całe życie.