Jaki Nowy Rok, taki cały rok.

 Jego myśli były jak maleńkie srebrne rybki pływające we wszechogarniającym basenie tęgiego bólu.

 Życie jest nieuleczalną chorobą: człowiekowi szkodzi wszystko.

 Czuję się mniej więcej tak, jak ktoś, kto bujał w obłokach i nagle spadł.

 Niewiele rzeczy tak bardzo oszukuje jak wspomnienia.

 Bo fakt, że to nie sztuka mieć dzieci, ale trzeba jeszcze mieć czas, żeby je wychować.

 Tu spoczywa ten, czyje imię pisane było na wodzie.

 I popatrz - ledwie poznaliśmy się, już życie knuło, co mogło, żeby nas poróżnić.

 Mam wrażenie, jakbym nurzał się w gorącej toni endorfin. Mówiąc mniej cynicznie, jestem zakochany.

 Jakość przeciwników nadaje wartość zawodom i cenę zwycięstwu.

 Błogosławieni umarli, na których deszcz pada.