"Nigdy nie rezygnuj z osoby, która Cię kocha i martwi ...

 Kiedy niepohamowana żądza wiedzy
prowadzi do żądzy władzy, człowiek błądzi, podąża w mrok i pustkę.

 Nie ma takiego życia, które by choć przez chwilę nie było nieśmiertelne.

 Czy ktoś, kto nigdy nie ma szans, by zachować się źle, może być naprawdę dobrym?

 To co dla jednych jest defektem, dla innych stanowi kulturę życia.

 Nie miał nic, ale to już było coś, a teraz mu to odebrano.

 Bo sprawiedliwość to tępy nóż. I jako filozofia, i jako sędzia.

 Cała sztuka polega na tym,

żeby być kimś wyjątkowym, pozostając sobą.

 W jednej chwili czuje się optymizm,
by już w następnej poddać się przekonaniu,
że wszystko rozsypie się w gruzy.
I w końcu tak się właśnie dzieje.

 Wiedza bowiem przynosi ból.

 Wiem, że emocje tak naprawdę nie są przechowywane w sercu. Musi jednak gdzieś w nas istniec dla nich jakieś miejsce. To miejsce ma poszarpane i ostre krawędzie, dopóki ktoś nas nie pokocha. I wtedy, zupełnie jak szorstki kamień dotykany przez rzesze ludzi, po latach owe krawędzie stają się gładkie.