Nasz umysł nie jest w stanie pokonać pewnej granicy, w ...
Nasz umysł nie jest w stanie pokonać pewnej granicy, w końcu wszyscy zaczynamy się powtarzać.
Każdy, kto się przyzwyczaja, może równie dobrze nie żyć.
Ta kobieta zawsze chce mieć tylko to, czego nie może.
Nie ma nić trudniejszego od czekania.
Muszę się z tym oswoić, poczuć, że
jesteś ze mną, nawet jeśli nie ma cię w pobliżu.
Opowieść to mapa, która stała się terenem.
Umysł zaś potrzebuje książek, podobnie jak miecz potrzebuje kamienia do ostrzenia, jeśli ma oczywiście zachować ostrość.
Byłby przystojny, gdyby nie wiedziała, co się kryje za tymi lodowatymi oczami.
Oto coś innego, w co wierzę: jeśli udajesz się do bardzo mrocznego miejsca (...) to powinieneś zabrać ze sobą mocną latarkę i oświetlać nią wszystko. Jeśli zaś nie chcesz widzieć, to, na litość boską, po co w ogóle zapuszczasz się w ciemność?
Każdy ma swój dom ukryty w sobie. Ten dom określa, kim się jest.
Nikt nie będzie cię nienawidził z większą namiętnością niż ktoś, kto cię kiedyś kochał.
I zwykłem robić to, co lubię, a nie to, co trzeba.