Jeszcze w nią nie wszedł, już nie ma jak wrócić.

 Jakim cudem ludzkość nie wymarła, skoro tyle wysiłku trzeba włożyć w wychowanie jednego dziecka?

 I tu mi powiedział coś tak mądrego, co stało się dla mnie nauką i dewizą mojego postępowania do końca życia. Powiedział zdziwionym tonem: „To ty na mnie liczysz? Och, jaki ty jesteś głupi. Naucz się w życiu liczyć tylko sam na siebie.”. Tu miał rację. Przestałem liczyć na ludzi, więc tym większą radość sprawia mi każdy przypadek ludzkiej życzliwości i bezinteresownej pomocy.

 Ten, kto ma władzę, nie musi poniżać, grozić ani kpić.

 Duch panuje nad materią.

 Śmierć jest straszna, ale nie dla tych, którzy odchodzą, tylko dla tych, którzy zostają.

 Życie składa się z prób i błędów. Zaczynam myśleć, że gdyby było idealne, nie byłoby takie ciekawe.

 Nie można nakazać sercu, żeby nagle przestało czuć.

 Żyliśmy razem, nienawidziliśmy i kochaliśmy razem, razem przelewaliśmy krew...

 Wszystko, co masz, to wóda i dziwki. Dziwki kłamią, a od wódy łeb boli.

 Życie, mój synu, to jakby pierwsza rozgrywana przez ciebie partia szachów. Kiedy zaczynasz rozumieć, o co w tej grze chodzi, okazuje się, że już przegrałeś.