Czas to dziwna rzecz. Najbardziej przygniata tych, którzy mają go ...
Czas to dziwna rzecz. Najbardziej przygniata tych, którzy mają go najmniej.
Każdy z was, młodzi przyjaciele,
znajduje też w życiu jakieś swoje
Westerplatte, jakiś wymiar zadań,
które trzeba podjąć i wypełnić, jakąś
słuszną sprawę, o którą nie można
nie walczyć, jakiś obowiązek,
powinność, od której nie można
się uchylić, nie można zdezerterować.
Wreszcie, jakiś porządek prawd i wartości,
które trzeba utrzymać i obronić, tak jak to
Westerplatte. Utrzymać i obronić, w sobie
i wokół siebie, obronić dla siebie i dla innych.
Nie robi się tego dla pieniędzy, tylko po to, żeby się dobrze poczuć. Człowiek, dla którego taki powód to za mało, jest nic niewart.
Życie jest po to, żeby je przeżyć.
Myślenie jest dla mnie jak oddychanie, choć może bywa mniej produktywne.
... nic tak nie brata ze śmiercią jak muzyka.
Trudno cokolwiek znaleźć, jeżeli się nie wie, czego szukać.
Upadek kusi, tak jak kusiło wchodzenie na szczyt.
Walka o mężczyznę jest poniżej mojej godności.
Ryba psuje się od głowy,
a człowiek od serca.
Wolność to dar, ale też odpowiedzialność cięższa niż kajdany.