Sztuka trwa i także ty dopisać możesz wers.

 To zaszczyt dla mnie, że mogłem cię kochać!

 Błędy nie są od tego, żeby ich żałować, lecz żeby ich ponownie nie popełniać.

 Chciałbym móc patrzeć tak, jak wy.
Nie widzieć tego, co we mnie tkwi.

 Że wystarczy odrobina farby, by nadać płyciźnie pozory głębi.

 - Tris, dlaczego mnie nie zastrzeliłaś?
- Nie mogłam. To byłoby tak, jakbym zastrzeliła siebie.

 Życie w końcu i tak zawsze prowadzi nas tam, dokąd chce.

 Każdy umiera, lecz nie każdy żyje.

 Wiem - przyznał cicho. Ale ja ciągle tu jestem. I wciąż kocham cię jak szalony.

 Sens ów polegał na tym, by nie zatracić w sobie czystej, niezmąconej
i nieskalanej cząstki wieczności, jaka trwa w każdej ludzkiej istocie.

 Trudno jest poznać siebie, ale póki tego nie zrobimy, nie dowiem się, czemu postępujemy tak, jak postępujemy.