-No przecież trzeba nauczyć się chodzić, sir, zanim człowiek spróbuje biegać.
– Nie! Nigdy tego nie mów, Tolliverze! Nigdy! Biegaj zanim zaczniesz chodzić! Lataj zanim zaczniesz pełzać! Ale zawsze naprzód! (…) Wszystko albo nic, Tolliverze!
Przyjaciele przychodzą i odchodzą,
a rodzina zawsze zostaje.
Bał się liczyć na kogoś poza sobą.
Bał się zawieść na drugiej osobie.
Doszedł do wniosku, że najlepiej będzie mu samemu.
Wspomnienia, nawet te bolesne, z czasem nabierają słodyczy jak dojrzewające brzoskwinie.
- Gdzie byłaś?
- Daleko stąd.
- To jedno z moich ulubionych miejsc.
Wszyscy potrzebujemy przebaczenia
i dlatego jesteśmy je winni innym.
Mogłabyś zażądać księżyca, a oni musieliby wymyślić jakiś sposób, by go zdobyć.
Kiedy coś jest zrobione nie można tego cofnąć. Nie ma odwrotu. Jedyne, co człowiek może kiedykolwiek zrobić to iść dalej.
Ten, który kocha, powinien dzielić los tego, kogo kocha.
Trzeba mieć nadzieję.
To wspaniała rzecz: nadzieja.
Za mundurem panny sznurem.
