Życie każdego człowieka jest baśnią napisaną przez Boga.

 W ciszy słychać więcej, w samotności więcej widać.

 Moja jest ta cisza i sobą ją wypełnię... obszerną jej przestrzeń do reszty zużyje... by w końcu w całości znalazła się we mnie.

 Kto utrzymuje porządek, jest
za leniwy na szukanie.

 Podanie ręki jest naprawdę niedoceniane jako czynność intymna. Całuje się znajomych albo kolegów, mimochodem, żeby powiedzieć cześć albo do widzenia. Można nawet pocałować przyjaciela prosto w usta. Szybko objąć kogoś, kogo się zna. Nawet spotkać kogoś na przyjęciu, zabrać go do domu, przespać się
z nim i nigdy już go nie zobaczyć.
Ale podać sobie ręce i stać, trzymając się
za nie, czuć te prądy, które powstają wtedy między dwojgiem ludzi? Czułość takiego aktu, obietnica w nim zawarta to coś,
co dzielicie z nielicznymi ludźmi w życiu.

 Człowiek mniej cierpi, kiedy w coś wierzy.

 Czasami kawałki układanki pasują do siebie tylko przez pewien czas.

 Im bardziej ludzie nas chwalą, tym bardziej powinniśmy uważać, na to, co robimy.

 Wielkie marzenia pozwalały uporać się z rzeczywistością.

 Wytrwałość to droga do wolności, a wolność to stan umysłu, a nie bogactwo materialne.

 Człowiek z epoki katastrof nie ma własnego losu, nie ma charakteru, nie ma własnych myśli.