I choć naprawdę nigdy ze sobą nie rozmawiali, zawsze dokładnie ...

 Z tęsknoty pisze się wiersze.

 "Wszystko jest możliwe dla wierzącego"

 Muszę zmajstrować sobie uśmiech, uzbroić się weń, schronić się pod jego opieką, mieć czym odgrodzić się od świata, zamaskować swe rany, wreszcie wyćwiczyć się w noszeniu maski.

 Nasza egzystencja składa się z porażek i sukcesów, ciągłych wyborów. Dlatego jest tak wyborna.

 Albowiem mężczyzna i kobieta są jak kwiaty w dolinie, które kwitną dziś, by jutro spłonąć w ogniu czasu. Człowiecze życie jest jak pora roku. Przychodzi i odchodzi.

 Nie płacz. Tak już jest - raz wygrywasz, raz przegrywasz. I trwa to całe życie.

 Czasem najlepsze są rozwiązania niekonwencjonalne. Robiąc coś wbrew wszelkiej logice, przywracamy równowagę panującą w przyrodzie. Dzięki temu najprostsze nawet działanie nabiera kosmicznego wymiaru.

 Lecz nawet w piekle zdarzają się chwile, gdy dosięga cię światło.

 Nie wiem, jak to wyjaśnić. Może nie rozmawialiśmy , bo... żyjemy w wieku rozumu i cuda nie są akceptowane.

 Ubrał się, jak dudek w pawie pióra.