Bóg byłby przerażony niektórymi aktami, dokonywanymi w Jego imieniu.

 Wspomnienia są gorsze niż kule.

 Tak trudno się rozstać z twarzami, człowiek chciałby patrzeć i patrzeć.

 Twoim przeznaczeniem nie jest podążać za kimś, ale przewodzić.

 Rozsądny mąż, jak marynarz podczas burzy, zwija żagle, czeka,
żywi nadzieję, a sztormy nie przeszkadzają mu kochać morza.

 Jesteśmy Don Kichotami, trzeba pogodzić się z tym, że oberżyści będą nas skubać. Takie jest życie, kto nie chce, by go oszukiwano musi wynieść się na pustynię. Żyjąc na świecie, nie możemy uchronić się przed jego złem. Trzeba tykać i gorzkie i słodkie.

 Przyjaźń wygląda przy uczuciu do kobiety jak świeca łojowa przy świetle elektrycznym.

 Wiedziałam, że słowa mogą ranić, ale nie wiedziałam, że mogą zabić.

 Nienawiść jest jak pożądanie, wyklucza intelekt, zamienia człowieka w czysty instynkt.

 Zrozumiałem, że życie to potępienie.
Wieczne rozpoczynanie wszystkiego od nowa.

 Cóż komu z tego, że zjadł wszystkie rozumy, jeżeli nie ma własnego?